Barbarax
Moderator
Dołączył: 31 Gru 2009
Posty: 113
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Nie 10:08, 09 Maj 2010 Temat postu: AJURWEDA |
|
|
Co Polak powinien wiedzieć o Ajurwedzie?
Autor:Dr n. farm. Przemysław Rokicki
Żródło: DOZ.pl
Ajurweda to najstarszy na świecie system medyczny i filozoficzny, wywodzący się ze starożytnych Indii, z przed ponad 5000 tysięcy lat. Ajurwedyjska wiedza medyczna ujmuje człowieka holistycznie, rozpatruje człowieka jako całość – sumę jego sfery fizycznej, umysłowej oraz uczuciowej i dotyczy każdego aspektu ludzkiego życia, koncentrując się na zapobieganiu chorobie, a gdy do niej dojdzie usuwaniu jej źródła, a nie tylko jej objawów.
Według założeń ajurwedy, pełne zdrowie nie opiera się jedynie na braku wyraźnych symptomów chorobowych, lecz stanowi stan absolutnie dobrego samopoczucia, zachowaniu równowagi pomiędzy wszystkimi aspektami bytu człowieka. Medycyna ajurwedyjska nie zajmuje się pojedynczym organem, lecz traktuje ciało i umysł jako całość. Jej istotą jest pełne wyzdrowienie, a nie tymczasowa ulga. Jest to system filozoficzno-medyczny zajmujący się naturą, celem i sensem ludzkiego życia. Obejmuje metafizykę, fizykę, zdrowie, chorobę, szczęście i smutek.
Ajurweda opiera się na założeniu, że we wszystkim, co istnieje przejawia się energia, zwana praną (prańah). Prana jest siłą życiową występującą w pięciu żywiołach: przestrzeni (akasa), powietrzu (waju), ogniu (agni), wodzie (apas) i ziemi (prithiwi). W człowieku prańah występuje pod postacią zróżnicowanych energii vata (wata), pitta i kapha (kafa), które stanowią aktywne odzwierciedlenie wspomnianych pięciu żywiołów. Każdy z nas ma niepowtarzalną kombinację tych trzech energii, a zatracenie równowagi pomiędzy nimi jest przyczyną każdej dolegliwości. Tridosa – trzy dosa w postaci vata, pitta i kapha to dosłownie trzy powłoki, trzy energie, substancje lub płyny organizmu. Ich charakterystyka w sztuce ajurwedyjskiego uzdrawiania jest następująca:
Vata – substancja gazowa, oddechowa, powietrzna; powiew, nastrój, atmosfera, aura, energia, stan uczuć serca, sentyment, melancholia, tęsknota; ruchy z centralnego i współczulnego systemu nerwowego.
Pitta – ogień, temperatura, gorąco, ciepło organizmu; esencja żółci; przemiana materii; metabolizm; przemiana materii i spalanie w organizmie.
Kapha – śluz, maź stawowa, woda; płyn mózgowo-rdzeniowy; typ ziemno-wodny; ciecze ochronne w organizmie; oleistość; ciężkość.
Te trzy cechy obecne są wszędzie - w minerałach, roślinach i zwierzętach, a także w naszych ciałach. Vata - wiąże się z ruchem i przepływem, w naszym organizmie. Rządzi funkcjonowaniem układu nerwowego oraz ruchem wewnątrz poszczególnych układów, tj. oddychaniem, wydalaniem i itp. Pitta - wiąże się z trawieniem i metabolizmem. Kieruje procesem trawienia i wchłaniania substancji odżywczych. Kapha - reguluje proces budowy, gospodarkę płynami oraz spójność. W naszym organizmie kapha rządzi budową fizyczną oraz równowagą płynów.
Ajurweda klasyfikuje ludzi na typy psychofizyczne według tych dosa, które dominują w ich układzie. Istnieją osoby, które można scharakteryzować za pomocą jednego tylko dosa, jednakże większość z nas jest kombinacją dwóch lub trzech. Możemy być: vata, pitta, kapha, vata-pitta, pitta-vata, vata-kapha, kapha-vata, pitta-kapha, kapha-pitta oraz vata-pitta-kapha. Osoba, której ciało jest mieszaniną dwóch dośa, posiada przewagę jednego z nich, dlatego też vata-pitta i pitta-vata, to dwie różne budowy ciała.
Typ Vata to osoba zwiewna, ulotna, lekka, subtelna, chłodna, jasnej karnacji, ruchliwa, górnolotna, sentymentalna, melancholiczna, szczupłej i kruchej budowy ciała, idealistyczna, o suchej cerze. Typowe problemy zdrowotne to: bóle głowy, nadciśnienie, suchy kaszel, bóle gardła, ucha, niepokój, arytmia serca, kurcze mięśni, bóle w krzyżu, zaparcia, wzdęcia, biegunka, nerwica żołądka. Większość zaburzeń o charakterze neurologicznym ma swoje źródło w nierównowadze vata. Najważniejszą sprawą w przypadku osób typu vata - jest prowadzenie uregulowanego trybu życia, czyli zachowanie stałych pór posiłków i snu.
Typ Pitta to osoba ognista, dynamiczna, zmysłowa, ekspresyjna, gwałtowna, bystra i sprytna, o cerze oleistej, ciepła, racjonalistyczna, praktyczna, rozwojowa, intelektualna, zwinna oraz sprawna fizycznie. Typowe problemy zdrowotne, to: podrażnienia i stany zapalne skóry, trądzik, czyraki, rak skóry, wrzody, zgaga, nadkwasota, uczucie gorąca w żołądku i jelitach, bezsenność, przekrwione i piekące oczy, anemia, żółtaczka. Układ psychofizyczny typu pitta źle reaguje na alkohol, papierosy, a także na przepracowanie, przemęczenie i przegrzanie. Osoby o tym układzie przy braku równowagi podatne są na takie negatywne uczucia, jak wrogość, nienawiść, nietolerancja i zazdrość. Dlatego ważne jest dla osób typu pitta, by panowały nad sobą i prowadziły spokojny tryb życia.
Typ Kapha to osoba powolna, chłodna, ciężka, statyczna, domatorska, materialistyczna, krępej budowy ciała, przysadzista. Najczęściej występujące problemy fizyczne to: przeziębienie, niestrawność, zatokowe bóle głowy, astma, katar sienny, alergie i arterioskleroza. Osoby typu kapha mają skłonność do ospałości, powolności, depresji i nadwagi, potrzebują one ruchu i stymulacji. Codzienna gimnastyka jest dużo ważniejsza dla nich, niż dla jakiegokolwiek typu. Aktywne poszukiwanie nowych doświadczeń jest dla kapha bardzo wskazane.
Ajurweda nie mówi tak bardzo o „chorobie”, lecz raczej o „zaburzeniu energii” (zatraceniu równowagi pomiędzy tridosa: vata, pitta, kapha). Szukając zrozumienia patogenezy i czynników powodujących zaburzenia organizmu lekarz ajurwedyjski – przeprowadza analizę psychologiczną, sytuacyjną, stylu życia, diety i relacji pacjenta z innymi. Czynniki przyczynowe tej samej choroby mogą się nie pokrywać, zależnie od tego, który aspekt osobnika uległ nierównowadze. Ajurweda bierze również pod uwagę wpływ różnych bakterii i wirusów oraz innych substancji toksycznych, które upośledzają zdolność organizmu do samoobrony. Ciało ma swój własny mechanizm obronny - dosa. To one reagują na pojawiające się przyczyny nierównowagi i starają się zwalczać chorobę, przechodząc przez różne jej stadia, jeśli nie są w stanie zapobiec jej na początku. Medycyna ajurwedyjska rozpoznaje chorobę narządu już przy subtelnych zmianach w stanie psychicznym, czy emocjonalnym pacjenta. Stan umysłu jest pochodną stanu ciała i odwrotnie. Większość chorób jest pochodzenia psychosomatycznego.
W założeniach medycyny ajurwedyjskiej człowiek stanowi jedność z kosmosem. Ludzki organizm jest odzwierciedleniem kosmosu i jednocześnie w nim się zawiera. Ponieważ w wymiarze kosmicznym wszystko pozostaje w dynamicznej równowadze, to najistotniejszym czynnikiem jest ruch. Stąd też pierwszym żywiołem, jak też podstawową energią organiczną jest powietrze, forma ruchu. Dlatego też medycyna ajurwedyjska skupia się bardziej na przepływie, czyli ruchu pięciu pranah w ciele, a więc energiach witalnych poszczególnych narządów i ich wzajemnych relacjach. Stąd wynika zróżnicowanie tego systemu medycznego w stosunku do systemu zachodniego, w którym lekarz bardziej koncentruje się na narządach anatomicznych, bez ich wzajemnych powiązań a tym bardziej bez uwzględniania ich treści energetycznej. Medycyna ajurwedyjska bardzo wnikliwie bada związek pomiędzy zaburzeniami w organizmie a ich przyczynami. Bardzo poważnie traktuje wpływ takich elementów jak warunki klimatyczne, środowiskowe, styl życia, odżywianie, rytm snu i wypoczynku, ich ilość i jakość, aktywność fizyczną, stan psychiczny jak i ogólną sytuację życiową pacjenta. Te elementy to jednocześnie potencjalne przyczyny zaburzeń zdrowotnych.
Medycyna ajurwedyjska kładzie największy nacisk na system profilaktyki zdrowotnej, jest zatem medycyną edukacyjną, zapobiegawczą. Człowiek, aby mógł zachować dobre zdrowie powinien żyć w zgodzie z prawami natury. Leki to w istocie pokarm, uzupełnienie tego, co organizm nie dostawał i z powodu braku zachorował. Właściwy, zapobiegawczy tryb życia obejmuje znajomość jedynej w swym rodzaju harmonii osobniczej i tego, jak utrzymywać jej równowagę zgodnie z jej uwarunkowaniami, w obliczu wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych wyzwań. Dla każdego typu zalecana jest, więc inna dieta, inny typ aktywności fizycznej, styl życia a także zróżnicowane terapie zapobiegawcze. Czynnikami powodującymi zaburzenia dla typu vata bywają między innymi niedobór snu i relaksu, pożywienia, wzmożony wysiłek fizyczny i wstrząsy psychiczne a także zimno, przejawiające się w zimnych pokarmach, ale także w klimacie. Odwrotnie jest dla typu kapha, gdy nadmiar pożywienia, snu i brak ruchu prowadzą do zaburzeń w ciele. Natomiast dla typu pitta niekorzystne jest wszystko to, co wytwarza nadmiar ciepła w organizmie: nadmiar słońca, pożywienie o naturze rozgrzewającej, silne emocje typu strach czy rozwiązłość. Ajurweda klasyfikuje choroby zależnie od ich ciężaru gatunkowego na pięć rodzajów, a w każdym z nich trzeba udzielić pacjentowi odpowiednich stosownych wskazówek i porad, zgodnie z prawdopodobną sytuacją.
1. Zwykłe i nieznaczne dolegliwości tzw. zaburzenia.
2. Dziedziczne braki - wady i słabości - ułomności.
3. Choroba będąca ostrzeżeniem, że czyjeś życie nie jest przeżywane we właściwy sposób.
4. Choroba jako kara za niewłaściwy sposób życia, np.: nadmierny pośpiech, zbyt dużo myślenia i problemów, nerwów, nałogów.
5. Choroba dana jako wezwanie do śmierci.
Pięć rodzajów terapii usuwających zaburzenia i dolegliwości, poprzez narządy zmysłu.
1. Gandha-Bheshajya – Aromaterapia, leczenie z użyciem zapachów aromatycznych i esencji zapachowych.
2. Rasa-Bheshajya – Smakoterapia, leczenie z użyciem sześciu smaków, przyprawy smakowe, gotowanie.
3. Rupa-Bheshajya – Chromoterapia, leczenie z pomocą kolorów oraz energii kształtu (yantra, mandala).
4. Sparsa-Bheshajya – Dotykoterapia, leczenie kontaktowe z pomocą dotyku, wszelkie masaże, nakładanie rąk, akupresura.
5. Sabda-Bheshajya – Dźwiękoterapia, leczenie dźwiękiem, muzyką, wibracją głosu (mantram), sugestią, gongami, czy złożonymi utworami muzyki leczniczej jak Gandharva-Bheshajya.
Tych pięć rodzajów terapii stanowi pewien klasyczny kanon i powinno się je opanowywać metodycznie w kolejności. Cechą specyficzną tych terapii jest to, że kolejny stopień jest trudniejszy do opanowania i stosowania oraz fakt, że aplikowane są przy innych grupach dolegliwości. Znawcy wszystkich pięciu metod będą też potrafili stosować je łącznie w uzasadnionych przypadkach. Pięć rodzajów terapii w zależności od żywiołu, począwszy od elementu ziemi jako podstawowego. Należy powiedzieć, że bardzo dużo rad i zaleceń dla zdrowego życia nawiązuje do zasad żywiołów.
1. Prthivi-Bheshajya to leczenie żywiołem ziemi jak kąpiele błotne, leki organiczne stałe (starte proszki), pasty, mikstury o bardziej stałej konsystencji, środki fizyczne jak gimnastyka czy masaż lub chirurgia.
2. Apa-Bheshajya to wodolecznictwo, kąpiele zimne lub gorące, napary i odwary ziołowe, woda różana i miodowa, leki na podkładzie wodnym mocno rozpuszczone, lewatywy i płukania.
3. Agni-Bheshajya to terapie ogniowe takie jak przyżeganie, kąpiele słoneczne, chodzenie po rozżarzonych węglach ogniska, wygrzewanie, nagrzewanie, równoważenie ognia trawiennego.
4. Vaayu-Bheshajya terapia powietrzna jak dmuchnięcia, wachlowanie, omiatanie aury, chodzenie nago na wietrze, natlenianie, inhalacje wziewne z pomocą ziół.
5. Akasa-Bheshajya to wszelkie terapie bezdotykowe jak przekazy energii na odległość, medytacje czy modlitwy za pacjentów, rytuały o religijno-uzdrowicielskim charakterze, ale też praktyczne zalecenia przebywania na wolnej i otwartej przestrzeni czy zasady aranżowania przestrzeni życiowej.
[link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
|
|