www.przyszloscwprzeszlosci.info

Barbarax

Zdrowa Dieta Bircher-Bennera - Leczenie - Kuracje - Odchudzanie

Zdrowie zależy od sposobu żywienia, a złe nawyki żywieniowe są przyczyną wielu chorób. Nadwaga przeważnie bywa sygnałem choroby związanej z zaburzeniami procesów przemiany materii.
B-B to Naukowa Dieta Bircher-Bennera

Max Bircher Benner to jeden z pionierów nauki o odżywianiu, twórca energetycznej teorii całości pokarmowych. Klinika jego imienia w Zurychu jest miejscem, gdzie chorzy odzyskują zdrowie, a zdrowi uczą się właściwego odżywiania. Przyjeżdżają tam bowiem dietetycy i lekarze z całego świata, aby czerpać z doświadczeń kliniki wiedzę o zdrowym żywieniu oraz inspirację do własnych poszukiwań w tym zakresie.

Maximilian Oskar Bircher-Benner urodzony jako syn notariusza 22 sierpnia 1867 w Aarau w Szwajcarii – zmarły 24 stycznia 1939 roku w Zurichu w wieku lat 72 i dobrym zdrowiu. Prowadził w Zurychu w Szwajcarii sanatorium leczenia naturalnego przy Bircher-Brenner-Platz, aktualnie znane jako Zurich Development Center. Badania i terapie prowadzone są przez jego potomków, w tym córkę dr Ruth Kunz Bircher. W sanatorium zalecano wczesne chodzenie spać około godziny 21 wieczorem, ćwiczenia fizyczne oraz pracę w ogrodzie dla lepszej harmonii z przyrodą. Dr Bircher-Benner ukończył ekskluzywne studia medyczne w Wiedniu, Dreźnie, Berlinie i Zurichu i posiadał prawo do prowadzenia własnej kliniki. Uzyskał doktorat w medycynie w roku 1891 w Zurychu. W 1893 pojął za żonę córkę aptekarza Elizabeth Benner z rodu Elsass. Zajmował się leczeniem naturalnym, wodolecznictwem i dietetyką. Część zaleceń powstało na podstawie obserwacji życia długowiecznych pasterzy w Alpach. Sanatoryjne zdrowe żywienie wymaga odstawienia mięsa i jego przetworów oraz odstawienia szkodliwych białych trucizn jak biała mąka, biały cukier, biała sól. W latach 1895-1900 dr Benner wykonał setki eksperymentów porównawczych nad leczeniem dietą. W 1897 roku otworzył pierwszą klinikę leczenia żywieniem przy ulicy Asylstrasse w Zurichu. W 1904 roku zamieszkał w wilowej dzielnicy Zurichberg oraz otworzył nową klinikę w południowo- zachodniej dzielnicy Zurychu nazywaną "Vital Force". Klinika przyciągała arystokrację, fabrykantów, artystów i pisarzy. Zaraz po jego śmierci w 1939, ku jego pamięci zmieniono nazwę kliniki "Vital Force" na "Bircher-Benner Clinic". W roku jego śmierci otwarto także "People's Sanatorium for a Lifestyle Based on Nature" ufundowane z datków pacjentów i sponsorów, jednak dr Bircher Benner nie doczekał otwarcia tego sanatorium. Starą klinikę prowadzoną po śmierci przez jego dwóch synów zamknieto w 1994 roku z powodu przeznaczenia terenów pod nowoczesną zabudowę Zurichu. Uważał wskutek badań, że człowiek jest w swej naturze wegetarianem, roślinożercą i tylko taka dieta będzie działać dla jego zdrowia. Równolegle działający w USA John Harvey Kellogg zaproponował bardzo podobną dietę roślinną oraz podobne zalecenia dla leczenia. W 1903 roku dr B-B opublikował swoją przełomową pracę: "Fundamentals of the nourishing therapy due to the Energetik".

Kto chce chorować nie przejmuje się teorią „całości pokarmowej” dr Bircher-Brennera, według której w najbardziej zewnętrznej warstwie ziarna, tuż pod skórką, znajdują się witaminy z grupy B, sole mineralne, białka i tłuszcze, a wnętrze ziarna wypełnione jest czystym węglowodanem? Kto chce chorować nie myśli o tubylcach z wyspy Tristan da Cunha, z Hawajów i Wysp Japońskich, którzy w końcu XIX wieku „uszlachetnieni” przez białych cukrem, białym ryżem, i takąż mąką masowo chorowali na reumatyzm, próchnicę zębów, nerwobóle, obrzęki i niewydolność krążenia? Czy wiemy że, według wspomnianego lekarza-dietetyka, w wysokiej temperaturze ginie większość witamin, giną fermenty (enzymy), a białka, tłuszcze i węglowodany zostają w wysokim stopniu zdenaturowane, przy czym ich cechy fizyko-chemiczne i elektryczne ulegają głębokim zmianom nieobojętnym dla ustroju człowieka. Wymowne jest jedno z doświadczeń Mac Carrisona, który karmił grupę pojmanych małp normalnie zjadanymi przez nie pokarmami, ale poddanymi uprzedniemu długotrwałemu gotowaniu. Wszystkie te małpy zdechły przed upływem 3 miesięcy w osłabieniu i zaburzeniach żołądka i jelit.

Max Bircher Benner to jeden z pionierów nauki o odżywianiu, twórca energetycznej teorii całości pokarmowych. Klinika jego imienia w Zurychu jest miejscem, gdzie chorzy odzyskują zdrowie, a zdrowi uczą się właściwego odżywiania. Przyjeżdżają tam bowiem dietetycy i lekarze z całego świata, aby czerpać z doświadczeń kliniki wiedzę o zdrowym żywieniu oraz inspirację do własnych poszukiwań w tym zakresie. Zasługą dr Bircher-Bennera jest odkrycie leczniczych i regeneracyjnych właściwości odżywiania. Będąc młodym lekarzem, pod koniec XIX wieku, doszedł do wniosku, że najczęstszą przyczyną wielu chorób jest degeneracja pokarmów dokonująca się m.in. podczas gotowania. Na długo przed odkryciem roli witamin, enzymów i mikroelementów uświadomił sobie doniosłą wartość świeżego, surowego i nie rafinowanego jedzenia. Bircher-Benner stwierdził także, że oprócz degradacji przez zabiegi kulinarne zgubne skutki pociąga za sobą rozbijanie tzw. całości pokarmowych zawartych w produktach naturalnych.

Dr Bircher-Benner głosił przed laty prawdę, że stan zdrowia zależy w znacznej mierze od sposobu żywienia, a złe nawyki żywieniowe są przyczyną wielu chorób. Zdaniem dr Ruth Bircher autorki książki "Jedzenie drogą do zdrowia" opartej na myśli doktora nadwaga nie jest jedynie skutkiem przejadania się, ale jest sygnałem choroby związanej z zaburzeniami procesów przemiany materii. Zredukowanie nadwagi jest więc możliwe przez poprawę stanu zdrowia i odwrotnie: bardzo dobry stan zdrowia umożliwia zachowanie smukłej sylwetki. Zaburzenia przemiany materii powoduje głównie dieta wysokobiałkowa, która prowadzi do zakwaszenia organizmu, uszkodzenia nerek, wątroby, jelita grubego.

Dietę lczniczą i odchudzającą opracował ją przeszło sto lat temu szwajcarski lekarz - dr Max O. Bircher - Benner, właściciel kliniki w Zurychu. Następnie, po jego śmierci, dzieło to kontynuowała jego córka - dr Ruth Kunz Bircher, autorka książki pt.: "Jedzenie drogą do zdrowia". Kiedy w 1900 roku doktor Bircher-Benner na spotkaniu Towarzystwa Lekarskiego w Zurychu przedstawił swą teorię tzw. całości pokarmowych, uznano go od razu za znachora i pozostawiono na szarym końcu. O udziale w jakichkolwiek kongresach czy przedsięwzięciach mógł jedynie pomarzyć. Nie znano przecież wówczas ani witamin, ani enzymów, ani mikroskładników. Swoją teorię mógł realizować tylko i wyłącznie w swej prywatnej klinice. Ponadto, dodatkowym czynnikiem ogólnej niechęci dla jego poglądów, i w ogóle dla jego osoby był gwałtowny rozwój bakteriologii, co oznaczało przekonanie o słuszności dobroczynnego działania długiego gotowania potraw, które oczywiście pozbawiało pokarm większości najważniejszych składników, ale to już nie miało takiego znaczenia - nastała istna psychoza na tym punkcie. A ponieważ dieta Birchera-Bennera opiera się między innymi na jedzeniu surowych owoców i warzyw, toteż początkowo liczba jego zwolenników z pewnością nie była wielka.

Przełom nastąpił, gdy odkryto witaminy. Wtedy to klinika przeżyła prawdziwe oblężenie - przede wszystkim tych chorych na miażdżycę, na serce i z nowotworami, ale nie tylko. O dziwo ludzie ci, po zastosowaniu odpowiedniej kuracji żywieniowej dr Birchera-Bennera mieli doskonałe wyniki, co w konsekwencji przyczyniło się do zwiększenia się liczby zwolenników tego człowieka wśród uczonych. Doktor Bircher-Benner zauważył, że złe nawyki żywieniowe prowadzą do wielu różnych chorób. Uogólniając: nienaganny stan zdrowia gwarantuje smukłą sylwetkę i dobrą kondycję psychiczno-fizyczną. Natomiast, jeśli chcemy schudnąć, musimy poprawić swój stan zdrowia. Kiedy organizm jest zakwaszony, na skutek stosowania diety wysokobiałkowej, dochodzi do uszkodzeń nerek, wątroby i jelit, a w konsekwencji do zaburzeń przemiany materii.
c.d.
[link widoczny dla zalogowanych]

Barbarax · Wysłany: Nie 11:07, 21 Mar 2010 Temat postu:

Makrobiotyka - sztuka zdrowia i długiego życia

Makrobiotyka to bardzo stary sposób odżywiania się, praktykowany od tysięcy lat. W słowniku medycznym pod hasłem "makrobiotyka" można przeczytać następujące wyjaśnienie: nauka o przedłużaniu życia. ("macros" znaczy wielki, a "bios" - życie) Zwolennicy tego kierunku dietetycznego twierdzą, że chodzi tu o wielkie studium życia w zgodzie z porządkiem wszechświata. By zostać makrobiotykiem, nie wystarczy tylko spożywać odpowiednie potrawy lecz dążyć do poznania procesów toczących się we własnym organizmie i poprzez zrozumienie swojego środowiska wewnętrznego uzyskać zgodność z otaczającym środowiskiem.

Większość ludzi przechodząc na dietę makrobiotyczą doświadcza dużej zmiany w zdrowiu, wyglądzie i kondycji fizycznej. Ludzie otyli tracą nadwagę, zaś szczupli przybierają na wadze. Choroba według makrobiotyki jest to zazwyczaj proces wydalania nagromadzonych toksyn i innych niepożądanych substancji zmagazynowanych w organizmie. Przez dietę organizm się "oczyszcza". Krew odnawia się dziennie w 10%. A więc po 10 dniach diety makrobiotycznej dochodzi do usunięcia większości toksyn z krwi.

Yin i Yang

Makrobiotyka oparta jest o uniwersalną teorię wszechświata Yin-Yang. Każdy rodzaj pożywienia jest nośnikiem substancji lub energii, jest „yin” czyli zimny (mleko, sery, cukier, kawa, herbata, środki farmakologiczne) lub „yang” czyli gorący (sól, mięso, drób, ryby, jaja).

Najzdrowsze i najbardziej godne polecenia są pokarmy zrównoważone pod względem yin i yang czyli: ziarna zbóż, rośliny strączkowe oraz różne warzywa i owoce.

Zgodnie z filozofią makrobiotyki, choroby też mogą wskazywać na odchylenia od równowagi yin/yang. Do chorób typu yin należą np. astma, gruźlica, epilepsja, schizofrenia, jaskra, reumatyzm, białaczka, cukrzyca, arytmia serca, zawał, większość nowotworów oraz takie objawy jak obrzęki, wymioty, drętwienie, kichanie. Choroby typu yang to m.in. wrzody dwunastnicy, zapalenie przewodu żółciowego, stwardnienie tętnic, hipoglikemia oraz objawy: wzrost białych ciałek krwi, zwężenie naczyń krwionośnych, opóźniony wzrost, siwienie.

Wg makrobiotyków lecząc choroby typu yin trzeba choremu podawać pokarmy typu yang, potrawy powinny być gęstsze, bardziej słone, dłużej gotowane, trzeba dużo przebywać na świeżym powietrzu i zażywać ruchu. Przy chorobach yang natomiast należy jadać produkty typu yin, potrawy powinny być rzadsze, mniej słone, krótko gotowane, przebywać należy w pomieszczeniach mniej nasłonecznionych, nieco wilgotnych, mniej przewiewnych.

Makrobiotyczny jadłospis

Wbrew pozorom, kuchnia makrobiotyczna jest bardzo bogata. Należy tylko przestrzegać kilku zasad, czyli

Zabronione:
Sól (czysty chlorek sodu, a nie sól kamienna), słonina, środki odurzające, cukier, alkohol.

Dopuszczalne w niewielkich ilościach:
Yan: jaja, mięso, drób,
Yin: olej, drożdże, miód śmietana, masło, jogurt.

Wskazane:
Sól kamienna, sos sojowy, zboża, rośliny strączkowe, warzywa, ryby, sery, orzechy, woda, piwo i owoce.

Yang utożsamia pierwiastek męski i zasadę wszystko to, co twarde i zwarte, więc z listy Yang wybieramy też to co twardsze (np. jabłka a nie pomarańcze, raczej buraki niż ogórki, selery zamiast pomidorów). Do Yang zalicza się też to, co szczególnie bogate w witaminy A, D, K i E.

Yin symbolizuje pierwiastek kobiecy i kwas. Zalicza się tu to, co jest słodkie, miękkie, wilgotne, kwaśne, zimne, lekkie, unoszące się wzwyż (fasolka szparagowa, sałata, zieleniny, owoce), a także to, co jest zasobne w witaminy C, witaminy z grupy B i potas.

Makrobiotyczny styl życia

Zapoznajmy się z podstawowymi zasadami makrobiotycznego stylu życia. Niektóre z nich w pierwszej chwili są szokujące.

* Jedz możliwie najwolniej. Żuj dokładnie swoje pożywienie, każdy kęs przynajmniej 50 razy. Jama ustna jest wejściem do układu trawiennego. Stąd takiej wagi nabiera to zalecenie długiego przeżywania. Dokładnie przeżuty pokarm pozwala się cieszyć jego smakiem i ułatwia trawienie. Dokładne przeżuwanie powoduje lepsze wykorzystanie pokarmów w organizmie, co prowadzi do zjadania mniejszych porcji.

* Jedz tylko wtedy, gdy rzeczywiście odczuwasz głód.

* Jedz odprężona i skupiona zwracając uwagę na odpowiednią postawę ciała.

* Po zjedzeniu powinnaś być zaspokojona, ale nie przepełniona.

* Pij umiarkowanie i tylko wtedy, gdy odczuwasz pragnienie. Gdy jesz - nie pij! Pij tylko między posiłkami.

* Unikaj jedzenia później niż trzy godziny przed pójściem spać, gdyż inaczej powoduje ono stagnację w jelitach i całym ciele.

* Myj się wtedy, gdy jest to konieczne, unikaj jednak długich gorących kąpieli lub natrysków, gdyż wyciągają one minerały z organizmu.

* Rano i wieczorem nacieraj całe ciało gorącym i wilgotnym ręcznikiem aż do zaczerwienienia skóry. Następnie masuj ręce i nogi włącznie z palcami, by pobudzić swobodny przepływ energii elektromagnetycznej przez całe ciało.

* Odzież stykająca się ze skórą, a zwłaszcza bielizna, powinna być bawełniana. Unikaj tworzyw sztucznych, wełny i jedwabiu, a także nadmiaru biżuterii, gdyż mogą one zakłócać przepływ energii.

* Twój sen jest najgłębszy i najzdrowszy, gdy kładziesz się spać przed północą i wstajesz wczesnym rankiem.

* Bądź jak najbardziej aktywna. Godne polecenia są systematyczne ćwiczenia.

* Jeżeli Twój stan zdrowia na to pozwala, wychodź na świeże powietrze w prostym okryciu. Jak najczęściej staraj się chodzić boso po piasku, trawie lub ziemi.

* Utrzymuj swój dom w czystości i porządku, a zwłaszcza pomieszczenia, w których przyrządza się i serwuje jedzenie.

* Najważniejsze przedmioty wyposażenia w miarę możliwości powinny być wykonane z naturalnych materiałów. Bawełniana pościel, jasne światło, prawdziwe drewniane meble i bawełniane lub wełniane dywany przyczyniają się do stworzenia naturalnej, przyjemnej atmosfery.

* Do codziennego gotowania używaj kuchni gazowej lub drzewnej, w żadnym zaś razie elektrycznej lub mikrofalowej.

* Unikaj lub ogranicz stosowanie urządzeń elektrycznych w pobliżu ciała (suszarki do włosów, poduszki elektryczne, elektryczne szczotki do zębów itd

Makrobiotyczny styl odżywiania

* Należy unikać spożywania konserwowanych artykułów spożywczych. Zawierają one środki utrwalające i inne związki chemiczne.

* Najlepiej spożywać produkty typowe dla klimatu, w którym się żyje.

* Kawa i ostre przyprawy pobudzają system nerwowy bez żadnego pożytku - należy więc ich unikać. To samo dotyczy tytoniu.

* Pokarmy zwierzęce są niewskazane, a jeżeli odczuwamy potrzebę ich spożywania, to najlepsze są ryby, dziczyzna oraz ser naturalny.

* Cukru należy unikać.

* Sól szara nierafinowana odgrywa ważną rolę w makrobiotycznej kuchni, nie zalecana jest jednak biała sól warzona.

* Głównym składnikiem diety makrobiotycznej są ziarna zbóż we wszelkiej postaci.

* Warzywa jada się jako uzupełnienie posiłków zbożowych. Najlepiej, aby były świeże, małe, wyhodowane bez środków chemicznych.

* Z nasion strączkowych najbardziej cenione są: ciemny gatunek fasoli, soja i groch włoski.

Królowa pszenica

W makrobiotycznym pożywieniu standardowym główną część stanowią całe ziarna zbóż i produkty zbożowe, do których zaliczają się chleb, makaron i kluski. Ich udział w codziennym pożywieniu, w postaci ugotowanej, wynosi ok 50%. Całe ziarna zbóż zawierają białko, węglowodany, tłuszcze, witaminy i substancje mineralne w zrównoważonym, najodpowiedniejszym dla człowieka stosunku. Pełne zboża i ich produkty dostarczają też więcej energii i kalorii od jakichkolwiek innych artykułów spożywczych i dlatego człowiek odżywiający się głównie zbożem potrzebuje zwykle mniej pokarmu.

Pożywienie bazujące na pełnym zbożu wspomaga wydalanie nadmiaru tłuszczu i śluzu, obniża wagę ciała oraz przywraca sprawność fizyczną i umysłową. Chroni ono nie tylko przed rakiem i chorobami serca, lecz także działa zapobiegawczo i łagodząco na wiele innych dolegliwości jak cukrzyca, artretyzm, astma, choroba Parkinsona, chroniczne schorzenia skóry i wiele innych. Stwierdzono także, że ludzie odżywiający się makrobiotycznie, ze względu na swą wysoką naturalną odporność, znacznie szybciej zdrowiej± z ran i oparzeń oraz po operacjach i innych urazach.

Z biegiem czasu regularne spożywanie pełnego zboża i jego produktów wywołuje:

* lepsze trawienie i wydalanie,

* zdrowszą krew i lepsze krążenie,

* większą naturalną odporność na infekcje i choroby,

* sprawniejsze działanie układu nerwowego i mózgu,

* lepszą pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego,

* lepsze funkcjonowanie narządów płciowych,

* jaśniejszy umysł, doskonalszą równowagę ducha i bardziej pokojowe nastawienie do bliźnich,

* większą wytrwałość fizyczną i umysłową,

* wyższą świadomość ogromnego znaczenia równowagi w środowisku naturalnym.

Porady praktyczne

* Brak cukru łatwiej jest znieść unikając początkowo jadania ryb, drobiu i picia herbaty, ale za to jedząc więcej warzyw i fasolki. Potrawy, które mają pozostać słodkie (np. pieczone jabłko) piecz powoli na maleńkim ogniu, pozostanie wtedy słodkie i dosładzanie nie będzie konieczne.

* W makrobiotyce możesz odgrzewać pokarmy, ale umiejętnie tzn. bez tłuszczu, a np. z dodatkiem wody lub na parze.

* Dopuszcza się również robienie surówek na zapas, pod warunkiem, że np. posolone, odciśnięte z wody jarzyny obciąży się i schowa w lodówce.

* Kisić można nie tylko kapustę czy ogórki, ale także cebulę, paprykę, marchew, rzodkiewki, buraczki i inne warzywa.

* Techniki, które yangizują pożywienie to: sól kamienna, czas (przyrządzać powoli), gorąco (ale nie za wielki płomień), ciśnienie (szybkowar).

Konkluzja

Dieta makrobiotyczna, podobnie jak wegetariańska to nie modne "wynalazki" ostatnich lat. To diety sprawdzone przez tysiąclecia. Dlaczego nie spróbujesz i Ty? Nie musisz od razu zmieniać o 180 stopni swojego dotychczasowego odżywiania i stylu życia. Może jednak stopniowo je zmieniać? Najlepiej zacząć od razowca, zamienić schabowego na rybę, zmienić niektóre złe nawyki. A może rozejrzysz się za gospodarstwem ekologicznym w Twojej okolicy i kupisz woreczek pszenicy (przeczytaj artykuł o produktach ekologicznych) a przy okazji innych warzyw ekologicznych? Wiem, nie masz czasu bawić się w młynarza i mleć pszenicę, ale może uda Ci się namówić na tą pracę męża, dzieci czy przyjaciółkę. W zamian poczęstujesz ich wybornym jabłecznikiem makrobiotycznym (przepis wkrótce w dziale Kuchnia). Zacznij od dziś!
[link widoczny dla zalogowanych]

Barbarax

Dieta optymalna. Jaka dieta w jakich chorobach

Dieta – z języka greckiego dietia – oznacza styl życia, sposób odżywiania się. Jest to więc proces trwały, polegający na zastosowaniu najbardziej optymalnego modelu żywienia. Dieta optymalna to taka, którą stosować powinien każdy zdrowy człowiek, bez względu na płeć i wiek. Jest ona również bazą wszystkich diet w poszczególnych schorzeniach. Do niej należy się bowiem odnosić, stosując ograniczenia lub zwiększając dawki spożywanego pokarmu w procesie leczenia. Jeśli np. chorujemy na nadciśnienie tętnicze, a więc powinniśmy zmniejszyć ilość soli, spoglądamy na wytyczne diety optymalnej i od podanych tam proporcji odejmujemy zbędne produkty. W diecie optymalnej uwagę zwraca się zarówno na składniki pokarmowe, jak i na ich kaloryczność oraz ilość posiłków w ciągu dnia.

Podstawy optymalnej diety

– Żeby zapewnić potrzebną organizmowi energię, dieta powinna być zdominowana przez węglowodany. Muszą one pokryć około 60 procent energetycznego zapotrzebowania w ciągu doby – mówi lek. med. Agnieszka Wasik – 10 proc. z tych 60. dostarczamy organizmowi w postaci zawartych w owocach cukrów prostych, czyli glukozy lub fruktozy. Pozostałą część w postaci dwucukrów: sacharozy, czyli zwykłego cukru, laktozy zawartej w mleku oraz cukrów złożonych lub skrobi.

W diecie optymalnej białko stanowić powinno od 12 do 20 procent dziennego zapotrzebowania energetycznego. Oznacza to, że osoba w średnim wieku na 1 kg masy ciała może spożyć od 0,6 do 0,8 grama tego składnika. Od 22 do 30 procent energii pochodzić powinno z tłuszczów, w tym z nasyconych – do 10 procent, z wielonasyconych – do 8 procent, a reszta z nienasyconych. Rodzaj tłuszczów i procentowy ich skład znajdziemy na opakowaniach wielu produktów spożywczych, np. margaryny.

W diecie optymalnej znaczącą wagę należy przywiązywać do zaleceń dotyczących spożycia cholesterolu, alkoholu, soli czy błonnika – dodaje doktor Agnieszka Wasik. – Dobowa dawka cholesterolu nie powinna przekraczać 300 mg (jedno jajko to już 213 mg cholesterolu), a soli – winna wynosić 6 gramów, czyli nie więcej niż płaska łyżeczka do herbaty. I tu uwaga: największe ilości soli ukryte są w konserwach i wędlinach.

Istotną rolę w procesie prawidłowego żywienia odgrywa także błonnik, dzięki któremu wszystkie produkty spożywcze łatwiej są trawione. Dzienna dawka tego składnika to 40 gramów, czyli tyle, ile zawierają dwa jabłka, jeden pomidor lub 3 kromki chleba gruboziarnistego.

Prawidłowa waga

W diecie optymalnej ważne jest, by dostarczyć organizmowi tyle energii liczonej w kcal (kilokaloriach) lub KJ (kilodżulach), ile potrzeba do utrzymania należnej masy ciała. Stosowanie odpowiedniej diety zależne jest więc od trybu życia, czyli rodzaju wykonywanej pracy lub jej braku. Prawidłowa pod względem żywieniowym może być więc zarówno dieta, która zawiera 1500 kcal na dobę, jak i 3000 kcal.

Najczęściej polecanym sposobem określenia prawidłowej wagi ciała zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn jest posłużenie się wskaźnikiem BMI (Body Mass Index) obliczanym wg wzoru:

BMI = masa ciała (kg)

[wzrost (m)]2

Wartość BMI z przedziału 18,5–24,9 wskazuje na wagę prawidłową, z przedziału 25–30 – nadwagę, a powyżej 30 – otyłość.

Więcej:
[link widoczny dla zalogowanych]